به مناسبت عید سعید مبعث

این عید بر شما دوستان گرامی مبارک

دروغ گفتن ممنوع!

خبر دادن از چیزی بر خلاف واقع ؛ و ضدش دروغ نامیده میشود.  

دروغ گفتن ، نوشتن ، با اشاره و نقل آن (بدون آگاهی دادن به دروغ بودن) و گوش دادن به آن ، از گناهان کبیره و حرام است ؛ چه برای امری کوچک  یا بزرگ باشد.

کلمه کذب (دروغ) با مشتقاتش ، دویست و هشتاد و دو (282) مرتبه در قرآن مجید آمده است ؛ که به معنای دروغ گفتن ، اتهام به دروغ گوی ، تکذیب و قبول نکردن رسالت پیغمبران علیهم السلام و سخنان آنان ، ادعای دروغین و موارد دیگر که در همه آنها معنای دروغ موجود می باشد .

» آثار زیانبار دروغ

1ـ بی ایمانی 2 ـ نفاق و دورویی 3 ـ ریاء 4 ـ بی وفای 5 ـ ظاهر سازی و فریب کاری 6 ـ دنیاگرای 7 ـ بی اعتمادی 8 ـ فراموشی و تناقض گوی 9 ـ تشویش ‍ ذهنی و فکری و اضطراب روحی .

» انواع دروغ

 1 ـ جدی که حرام است .

 2 ـ شوخی که دو صورت دارد:

الف ـ شـوخی بودن آن معلوم است که حرام نیست ، ولی باید به اندازه ی باشد که باعث عادت به دروغ گویی نشـود ، وآن کاری است بس مشکل .
 ب ـ شـوخی بودن آن معلوم نیست که حرام است ، مثل دروغ گفتن به فرد ساده لوح خوش باور .

» موارد مجاز دروغ گفتن

1 ـ برای اصلاح جامعه و بین افراد.
2 ـ برای دفع ضرر مالی یا جانی یا عِرضی (آبرو) از خود یا از فرد دیگر و در جنگ با دشمن .

3 ـ وعده دروغ برای دلخوشـی و خوشـحال کردن همسر بعد از ازدواج ، اما قبل از عقد ازدواج و در موقع عقد ، باید به آنچه وعده داده شـده ، عمل شود.

 نکته قابل توجه : حدیثی که نقل شـده بر جواز دروغ گفتن به همسر ، شـامل هر دروغی نیست فقط مورد جواز ، وعده دروغ است ؛ آن هم در مواقع حساس ، چون که روح احساساتی زن بگونه ی است که در زمان خلوت و انس ، جز اظهار محبت ، گذشت و گشـاده رویی چیز دیگری را طلب نمی کند و در آن موقع هر چه خواست باید بگوید بچشم ، واگر ، نه بگوید همان لحظه فورا شعله گرم برافروخته خانمش ، خاموش خواهد شـد و مجلس گرم انس و خلوت به سردی تبدیل خواهد گشـت که دیگر برای آن مجلس ، کاری نمی شود انجام داد و باید زمان بگذرد تا فرصت مناسب .

این مطلب را با کمی دقت در حدیث جواز وعده دروغ به همسر که مثل موارد قبل و بعد آن به صورت عام نیامده بلکه به صورت خطابی آمده است ، شاید بشود فهمید ؛ به حدیث پنجم مراجعه کنید.

4 ـ نقل حکایات و امثال و حِکَم برای تفهیم مطلبی

» چند نکته :

نکته اول : هر چند برای دفع ضرر ، چه کم یا زیاد ، دروغ جایز است ؛ لکن اگر ضرر ، مالی و قابل تحمل است ، مستحب است آن ضرر را قبول کند و دروغ نگوید .

 نکته دوم : منظور از ضرر ، ضرری است که نابجا و مستحقش نیست و به ناحق باشد ؛ نه اینکه برای هر ضرری ، دروغ جایز باشد .

مثلا کسی با ماشین زده به یک ماشین پارک شده در کنار خیابانی ، در اینجا راست گفتن ضررآور است ، اما به خاطر مقصر بودن در تصادف ، باید راست بگوید ، چون اگر دروغ بگوید ، حق دیگری را ضایع کرده و جبران خسارت وارده و ضرر را متوجه دیگری می کند .

ضرر مالی مثل اینکه دزدی سد راه کرده و با زور می خواهد پول بگیرد و یا شخصی در جستجوی فردی است که آبرو ریزی ، کتک کاری و یا او را بکشد ؛ در این مواقع دروغ جایز ، بلکه قسم خوردن هم جایز است.   

---

پ ن نازنین پسر: 

۱-چرا از هر طرف می شنوم دروغ؟!   

۲- من واقعا برای وبلاگهایی نظیر http://lajan-sabz.blogsky.com متاسفم که هرچه دلشان می خواهد چرت و پرت می نویسند و اسم خود را مسلمان می گذارند... واقعا ننگ بر این آدم ها!!!
۳- شهادت حضرت موسی بن جعفر (ع) را به تمام شیعیان تسلیت می گویم...

-------------------------------------------------------------------------------------------------

در ضمن این پست رو خودم ننوشتم توی dini.blogfa.com خوندم خوشم اومد گذاشتم!!!

ها عَلِیٌّ بَشَرٌ کَیفَ بَشَر رَبُّهُ فیهِ تَجّلی و ظَهر

بسمه تعالی

ها عَلِیٌّ بَشَرٌ کَیفَ بَشَر رَبُّهُ فیهِ تَجّلی و ظَهَر

کعبه امروز تماشاگه اهل نظر است         کز سرا پرده ی حق نور خدا جلوه گر است

آمد از قبله برون قبله نمایی که در اوست        آنچه منظور دل مردم صاحب نظر است

مگر از طرف چمن بوی گل آورد نسیم      که فضا غالیه افشان چو نسیم سحر است

مگر آهوی حرم نافه ی مشکین بگشود     که پراکنده در آفاق همه مشک تر است
عاشقان را ز شَعَف بزم و بساط دگریست     عارفان را ز طرب وجد و نشاط دگراست