دروغ گفتن ممنوع! |
خبر دادن از چیزی بر خلاف واقع ؛ و ضدش دروغ نامیده میشود.
دروغ گفتن ، نوشتن ، با اشاره و نقل آن (بدون آگاهی دادن به دروغ بودن) و گوش دادن به آن ، از گناهان کبیره و حرام است ؛ چه برای امری کوچک یا بزرگ باشد. کلمه کذب (دروغ) با مشتقاتش ، دویست و هشتاد و دو (282) مرتبه در قرآن مجید آمده است ؛ که به معنای دروغ گفتن ، اتهام به دروغ گوی ، تکذیب و قبول نکردن رسالت پیغمبران علیهم السلام و سخنان آنان ، ادعای دروغین و موارد دیگر که در همه آنها معنای دروغ موجود می باشد . » آثار زیانبار دروغ 1ـ بی ایمانی 2 ـ نفاق و دورویی 3 ـ ریاء 4 ـ بی وفای 5 ـ ظاهر سازی و فریب کاری 6 ـ دنیاگرای 7 ـ بی اعتمادی 8 ـ فراموشی و تناقض گوی 9 ـ تشویش ذهنی و فکری و اضطراب روحی . » انواع دروغ 1 ـ جدی که حرام است . 2 ـ شوخی که دو صورت دارد: الف ـ شـوخی بودن آن معلوم است که حرام نیست ، ولی باید به اندازه ی باشد که باعث عادت به دروغ گویی نشـود ، وآن کاری است بس مشکل . ب ـ شـوخی بودن آن معلوم نیست که حرام است ، مثل دروغ گفتن به فرد ساده لوح خوش باور . » موارد مجاز دروغ گفتن 1 ـ برای اصلاح جامعه و بین افراد. 2 ـ برای دفع ضرر مالی یا جانی یا عِرضی (آبرو) از خود یا از فرد دیگر و در جنگ با دشمن . 3 ـ وعده دروغ برای دلخوشـی و خوشـحال کردن همسر بعد از ازدواج ، اما قبل از عقد ازدواج و در موقع عقد ، باید به آنچه وعده داده شـده ، عمل شود. نکته قابل توجه : حدیثی که نقل شـده بر جواز دروغ گفتن به همسر ، شـامل هر دروغی نیست فقط مورد جواز ، وعده دروغ است ؛ آن هم در مواقع حساس ، چون که روح احساساتی زن بگونه ی است که در زمان خلوت و انس ، جز اظهار محبت ، گذشت و گشـاده رویی چیز دیگری را طلب نمی کند و در آن موقع هر چه خواست باید بگوید بچشم ، واگر ، نه بگوید همان لحظه فورا شعله گرم برافروخته خانمش ، خاموش خواهد شـد و مجلس گرم انس و خلوت به سردی تبدیل خواهد گشـت که دیگر برای آن مجلس ، کاری نمی شود انجام داد و باید زمان بگذرد تا فرصت مناسب . این مطلب را با کمی دقت در حدیث جواز وعده دروغ به همسر که مثل موارد قبل و بعد آن به صورت عام نیامده بلکه به صورت خطابی آمده است ، شاید بشود فهمید ؛ به حدیث پنجم مراجعه کنید. 4 ـ نقل حکایات و امثال و حِکَم برای تفهیم مطلبی » چند نکته : نکته اول : هر چند برای دفع ضرر ، چه کم یا زیاد ، دروغ جایز است ؛ لکن اگر ضرر ، مالی و قابل تحمل است ، مستحب است آن ضرر را قبول کند و دروغ نگوید . نکته دوم : منظور از ضرر ، ضرری است که نابجا و مستحقش نیست و به ناحق باشد ؛ نه اینکه برای هر ضرری ، دروغ جایز باشد . مثلا کسی با ماشین زده به یک ماشین پارک شده در کنار خیابانی ، در اینجا راست گفتن ضررآور است ، اما به خاطر مقصر بودن در تصادف ، باید راست بگوید ، چون اگر دروغ بگوید ، حق دیگری را ضایع کرده و جبران خسارت وارده و ضرر را متوجه دیگری می کند . ضرر مالی مثل اینکه دزدی سد راه کرده و با زور می خواهد پول بگیرد و یا شخصی در جستجوی فردی است که آبرو ریزی ، کتک کاری و یا او را بکشد ؛ در این مواقع دروغ جایز ، بلکه قسم خوردن هم جایز است. پ ن نازنین پسر: ۱-چرا از هر طرف می شنوم دروغ؟! ۲- من واقعا برای وبلاگهایی نظیر http://lajan-sabz.blogsky.com متاسفم که هرچه دلشان می خواهد چرت و پرت می نویسند و اسم خود را مسلمان می گذارند... واقعا ننگ بر این آدم ها!!! ۳- شهادت حضرت موسی بن جعفر (ع) را به تمام شیعیان تسلیت می گویم... ------------------------------------------------------------------------------------------------- در ضمن این پست رو خودم ننوشتم توی dini.blogfa.com خوندم خوشم اومد گذاشتم!!! |