ها عَلِیٌّ بَشَرٌ کَیفَ بَشَر رَبُّهُ فیهِ تَجّلی و ظَهر

بسمه تعالی

ها عَلِیٌّ بَشَرٌ کَیفَ بَشَر رَبُّهُ فیهِ تَجّلی و ظَهَر




کعبه امروز تماشاگه اهل نظر است         کز سرا پرده ی حق نور خدا جلوه گر است

آمد از قبله برون قبله نمایی که در اوست        آنچه منظور دل مردم صاحب نظر است

مگر از طرف چمن بوی گل آورد نسیم      که فضا غالیه افشان چو نسیم سحر است

مگر آهوی حرم نافه ی مشکین بگشود     که پراکنده در آفاق همه مشک تر است
عاشقان را ز شَعَف بزم و بساط دگریست     عارفان را ز طرب وجد و نشاط دگراست



آسمان را ز فروزنده کواکب گوئی      اشک شوق است که بر چهره روان از بَصَر است

پسری فاطمه ی بِنتِ اسد زاد چو شیر     روبهان را همه اندیشه از آن شیر نَر است

آمد آن شمع فروزنده ی کانون وجود     کاتش عشق رُخَش در همه جا شعله ور است

داد خواهان جهان را ز حرم مژده رسید     که عیان موکب مسعودِ شَهِ دادگر است

چه جمالی که فروزنده چو خورشید بروز    چه جبینی که درخشنده به شب چون قمر است

قدر برتر ز فلک، علم فزون تر ز نجوم      نعمتش بی حد و جود و کرمش بی شُمر است

سر تسلیم نهد بر خط فرمان قضا         آنکه خود بنده ی فرمان مُطاعش قدر است

کیست شایسته ی اورنگ خلافت جز او      کز همه برتر و داناتر و شایسته تر است

پشت اسلام ز بازوی علی گشت قوی      نخل توحید ز شمشیر علی بارور است

سر به محراب پی بندگی آورد فرود     کی ز شمشیر جفا شیر خدا را حذر است

ز ادب چهره بر آن قبله ی حاجات بِنِه     که شَهان را چو گدا جبهه بر آن خاک در است

                                                                                      از دیوان دکتر قاسم رسا

بنا به نوشته ی مورخین ولادت علی (ع) در روز جمعه 13 رجب در سال سی ام عام الفیل به طرز عجیب و بی سابقه ای در درون کعبه بوقوع پیوست. پدر آن حضرت ابوطالب فرزند عبدالمطلب بن بنی هاشم بن عبد مناف و مادرش هم فاطمه دختر اسد بن هاشم بود.

بنابراین علی (ع) از هر دو طرف هاشمی نصب است. اما ولادت این کودک مانند ولادت سایر کودکان به سادگی و به طور عادی نبود بلکه با تحولات عجیب و معنوی توام بوده است. مادر این طفل خداپرست بوده و با دین حنیف ابراهیم زندگی می کرد و پیوسته بدرگاه خدا مناجات کرده و تقاضا می نمود که وضع حمل را بر او آسان گرداند زیرا تا به این کودک حامل بود خود را مستغرق در نور الهی می دید و گوئی از ملکوت اعلی به وی اعلام شده بود که این طفل با سایر موالید فرق بسیار دارد. ابوطالب پیش از ولادت علی (ع) دارای 3 پسر دیگر هم بود که به ترتیب عبارتند از : طالب ، عقیل ، جعفر.

شیخ صدوق و فتّال نیشابوری از یزید بن قضب روایت کرده که گفت: من با عباس بن عبد المطلب و گروهی از عبد العزّی در کنار خانه ی خدا نشسته بودیم که فاطمه بنت اسد مادر امیر المومنین د رحالیکه نه ماه به او آبستن بود و درد مخاض داشت آمد و گفت : خدایا من به تو و بدان چه از رسولان و کتابها از جانب تو آمده اند ایمان دارم و سخن جدّم ابراهیم خلیل را تصدیق می کنم و اوست که این بیت عتیق را بنا نهاده است، به حق آنکه این خانه را ساخته و به حق مولودی که در شکم من است ولادت او را بر من آسان گردان، یزید بن قضب می گوید ما به چشم خود دیدیم که خانه کعبه از پشت ((مُستجار)) شکافت و فاطمه بدرون خانه رفت و از چشم ما پنهان گردید و دیوار بهم بر آمد، چون خواستیم قفل درب خانه را باز کنیم گشوده نشد لذا دانستیم که این کار از امر خدای عزّ و جلّ است و فاطمه پس از 4 روز بیرون آمد و در حالی که امیر المومنین (ع) را روی دست داشت گفت :

«من بر همه ی زن های گذشته برتری دارم زیرا آسیه خدا را به پنهانی پرستید در آنجا که پرستش خدا جز از روی ناچاری خوب نبود و مریم دختر عمران نخل خشک را بدست خود جُنبانید تا از خرمای تازه چید و خورد و هنگامی که در بیت المقدس او را درد مخاض گرفت ندا رسید که از اینجا برون شو اینجا عبادتگاه است، و زایشگاه نیست و من داخل خانه ی خدا شدم و از میوه های بهشتی و بار و برگ آنها خوردم و چون خواستم بیرون آیم هاتفی ندا کرد ای فاطمه نام او را علی بگذار که او علی است و خداوند عَلیّ الاَعلی فرماید من نام او را از نام خودم گرفتم و بادب خود تادیبش کردم و او را بغامض علم خود آگاه گردانیدم و اوست که بتها را از خانه ی من می شکند و اوست که در بام خانه ام اذان می گوید و مرا تقدیس و تمجید می نماید. خوشا بر کسی که او را دوست دارد و فرمانش بَرَد و وای بر کسی که او را دشمن دارد و نا فرمانیش کند. (1)»

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(1) امالی صدوق مجلسی 27 حدیث 9-روضه المواعظین جلد 1 ص 76 ، بحار الانوار جلد 35 ص 8